Umur Özer

Clovis ise, askeri kabiliyet ve siyasi sezgiyi ustalıkla harmanlayarak yeni bir hanedan düzeni kurmuştur. Merovenj hanedanı, onun açtığı hat üzerinden kalıcı bir yapıya dönüşecek ve Galya coğrafyasındaki dağınık güç merkezleri kısa sürede tek bir egemenlik odağı altında bütünleşecektir

Marcus Aurelius’un yönetim anlayışı, dönemin Roma siyasetinde nadir görülen bir derinlik taşır. Onun düşünsel altyapısı, salt entelektüel bir uğraş değil; devlet idaresinin temeline yerleşmiş bir dünya görüşüdür.

Dördüncü yüzyılın sonlarından itibaren Roma İmparatorluğu, kendi iç dinamiklerinin ağırlığı altında yavaş bir çözülme sürecine girmiştir. İdari sistemin genişliği, artık taşıdığı işlevi yerine getirecek kapasiteden uzaktadır. Diocletianus ve Konstantinus'un reformları, başlangıçta merkeziyetçi bir istikrar yaratsa da; zaman içerisinde bürokratik kademelerinin çoğalmasına neden olmuş ve bu da karar alma mekanizmalarını hantallaşmasına sebebiyet vermiştir.

İnanç kavramı, insanlık tarihinin en eski düşünsel alanlarından biridir; ancak her dönemde aynı anlama gelmemiştir. İlkel toplumlarda inanç, çoğunlukla doğa güçleri karşısında duyulan korku ve bağlılık biçiminde tezahür ederken; zamanla bu bağlılık, ahlaki sorumluluk ve bilinçli seçim boyutuna evirilmiştir

İstanbul, tarihin kendini görünür kılmak için seçtiği yerdir. Her çağ, bu topraklara kendi katmanını bırakmış ve şehir, yüzyıllar boyunca silinmeyen bir palimpsest misali anıları, kendi benliğinde biriktirmiştir. Bugün hâlâ bir sokakta yürürken adımlarınız Roma taşına, gölgeniz Bizans duvarına, sesiniz ise Osmanlı avlusuna dokunur.

Fransız Devrimi, modern siyasal düşüncenin hem en büyük ideali hem de en derin trajedisidir. Bu trajedinin merkezinde yer alan Maximilien Robespierre ise, devrimi rejim değişiminin ötesinde, insan doğasının ve toplumsal ahlakın köklü dönüşümü olarak kavrayan az sayıda figürden biridir.